Βασικά Κριτήρια για Επιλογές Σπουδών
Τα βασικά κριτήρια για την επιλογή σπουδών και επαγγέλματος είναι:
-Αυτογνωσία, ενδιαφέροντα, κλίσεις, προτιμήσεις και γενικότερα σύνδεση της προσωπικότητας του υποψήφιου με σπουδές και επαγγέλματα.
-Ικανότητες, δεξιότητες, επιδόσεις, θέληση, αξίες, στόχοι, φιλοδοξίες.
-Οικογενειακή παράδοση, κουλτούρα, οικονομικές δυνατότητες, τόπος κατοικίας σε σχέση με την περιοχή όπου βρίσκονται τα επιλεγόμενα τμήματα σχολών.
-Προοπτικές στην αγορά εργασίας των επαγγελμάτων που συνδέονται με τις επιλεγόμενες σπουδές και ο χρυσός κανόνας.
Αυτογνωσία
Η κατάκτηση της αυτογνωσίας, το περίφημο «γνώθι σ' αυτόν», δεν είναι απλή υπόθεση. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πολύπλοκη προσωπικότητας, με διαφορετικά ενδιαφέροντα, ταλέντα, προτιμήσεις, ικανότητες, δεξιότητες, στόχους και αξίες ζωής, θέληση, φιλοδοξίες κλπ. Γι’ αυτό και απαιτείται ο έγκαιρος και έγκυρος επαγγελματικός προσανατολισμός με τη συνδρομή ειδικών συμβούλων καριέρας και η λήψη ειδικών τεστ. Η αποκρυπτογράφηση της προσωπικότητας πρέπει να γίνεται με επιστημοσύνη, με σύνεση, περίσκεψη, και όχι επιπόλαια και βιαστικά. Γιατί τότε μόνο θα μπορέσουν οι νέοι να γίνουν αυτό που είναι και όχι αυτό που νομίζουν ότι είναι. Να επιλέξουν δηλαδή το επάγγελμα που πραγματικά τους ταιριάζει, τους ενδιαφέρει και στις απαιτήσεις του οποίου μπορούν να αντεπεξέλθουν και εφόσον συντρέχουν και ορισμένες άλλες προϋποθέσεις, να έχουν μια επιτυχημένη καριέρα και καλοτάξιδο δρόμο ζωής.
«Do your job your vacation», (κάνε το επάγγελμά σου, διακοπές αναψυχής), Μαρκ Τουαίην. «Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος αν δεν τα πάει καλά στη δουλειά του», Έμερσον.
Ικανότητες, δεξιότητες, επιδόσεις, αξίες, φιλοδοξίες, θέληση
Οι ικανότητες, οι δεξιότητες, οι επιδόσεις, οι αξίες, οι φιλοδοξίες και κυρίως η θέληση για την επίτευξη των στόχων ζωής, αποτελούν ένα δεύτερο βασικό κριτήριο επιλογής του είδους και κυρίως του επιπέδου των σπουδών όπου κατευθύνεται ένας νέος άνθρωπος. Γι’ αυτό πρέπει να ξέρει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Οι επιδόσεις στα επιμέρους μαθήματα, αλλά και στο γενικό σύνολο στο σχολείο, είναι ένα πρώτο κριτήριο για το είδος και κυρίως το επίπεδο σπουδών στο οποίο μπορεί να στοχεύσει. Οι μαθητικές επιδόσεις βέβαια δεν αποτελούν απόλυτο και μοναδικό, ούτε ασφαλές κριτήριο για το μέλλον. Είναι γνωστό ότι πολλοί επιτυχημένοι επιστήμονες δεν υπήρξαν λαμπροί μαθητές. Οι επιδόσεις μπορεί να βελτιωθούν ριζικά, εφόσον υπάρχει ισχυρή θέληση, στόχοι και ευγενής φιλοδοξία για επαγγελματική και κοινωνική ανέλιξη.
Το οικογενειακό περιβάλλον
Το οικογενειακό περιβάλλον, η οικογενειακή παράδοση και κουλτούρα, βαρύνουν επίσης κατά περίπτωση περισσότερο ή λιγότερο, στην πλάστιγγα των επιλογών επαγγέλματος. Όπως ειπώθηκε αναλυτικότερα και πιο πάνω, συχνά το επάγγελμα του πατέρα, της μητέρας, η οικογενειακή επιχείρηση, είναι μια αξιόμαχη και ενδιαφέρουσα προοπτική για το επαγγελματικό μέλλον των νέων. Όσο κι αν ακούγεται παρωχημένο ή καταγγέλλεται ως νεποτισμός, είναι γεγονός ότι σήμερα, σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά, είναι σε βάρος του ατομικού συμφέροντος των παιδιών να παραγνωρίζεται το προβάδισμα που τους παρέχεται από την οικογενειακή παράδοση, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει και εφησυχασμό.
Όμως είναι επίσης γεγονός, ότι αρκετοί γονείς επιχειρούν να επιβάλλουν στα παιδιά τους τις δικές τους επιθυμίες ή και να προβάλλουν τα δικά τους απωθημένα, όσον αφορά τις σπουδές και το επάγγελμα που αυτά θα ακολουθήσουν. Πολλοί νέοι ή νέες πιέζονται υπέρμετρα για να σπουδάσουν μια από τις επιστήμες που θεωρούνται ότι αποτελούν το εισιτήριο για κοινωνική και οικονομική άνοδο, όπως γιατρός, μηχανικός, δικηγόρος ή να ακολουθήσουν το οικογενειακό επάγγελμα. Αλλά, στη σημερινή εποχή, πολύ συχνά αυτού του τύπου η πίεση έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Οι νέοι δηλαδή λειτουργούν αρνητικά ή και ανατρεπτικά απέναντι στις παλαιότερες γενιές και ιδιαίτερα απέναντι σε γονείς με υπερπροστατευτική συμπεριφορά. Ενώ πολλές φορές οι γονείς μπορεί και να έχουν δίκιο όταν επιμένουν για την επιλογή μιας ορισμένης καριέρας για τα παιδιά τους, το δίκιο αυτό το χάνουν εξαιτίας του επίμονου και πατερναλιστικού τρόπου με τον οποίο θέλουν να την επιβάλουν.
Τέλος, για να είμαστε ρεαλιστές, δε θα πρέπει να παραγνωριστεί και ο ρόλος των οικονομικών δυνατοτήτων που έχει κάθε οικογένεια για τις σπουδές των παιδιών της. Για να αναφερθούμε σε ένα πρακτικό και μόνο ζήτημα, ο τόπος όπου είναι εγκαταστημένη μια σχολή, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη για υποψήφιους των οποίων οι οικογένειες δεν έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες.
Έχει ειπωθεί ότι αν ο Μπαχ είχε γεννηθεί στο Κονγκό αντί στη Σαξονία, δε θα είχε συνθέσει ούτε μία σονάτα, αλλά πολύ πιθανό θα είχε διαπρέψει σε κάποιο είδος τοπικής μουσικής». Fernando Savater, Ισπανός καθηγητής της φιλοσοφίας, στο βιβλίο του: (1977 και 2004). Η αξία του εκπαιδεύειν. Editorial Ariel, S.A. και Ελληνικά Γράμματα.
Οι προοπτικές των επαγγελμάτων και ο χρυσός κανόνας
Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες και πολλές σχετικές ενδείξεις, η πλειονότητα των νέων σήμερα επιλέγει τις σπουδές και το επάγγελμα ή τα επαγγέλματα που θα ακολουθήσει, με βασικό κριτήριο τις προοπτικές τους. Η αγωνία για να βρεθεί μια θέση στο χλωμό σημερινό ήλιο της αγοράς εργασίας, είναι πολύ ισχυρότερη από όσα μπορούν να ειπωθούν ενάντια στην αντίληψη αυτή. Όμως, όσο ισχυρό και αν είναι το ίδιο κριτήριο, σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να είναι το μόνο ή το κυρίαρχο στη μεγάλη απόφαση ζωής που συζητάμε εδώ. Αν ένα επάγγελμα δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα, τις προτιμήσεις, τις κλίσεις ενός νέου, δε θα πρέπει να επιλέγεται, όσο εξαιρετικές και αν είναι οι προοπτικές του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρώτιστης σημασίας είναι η αυτογνωσία και ο εναρμονισμός των ενδιαφερόντων, των κλίσεων, των προτιμήσεων, των ικανοτήτων με ένα επάγγελμα και κατά δεύτερο λόγο η συνεξέταση των προοπτικών του.
Ένας χρυσός κανόνας που θα πρέπει και πάλι να τονιστεί είναι ότι: άτομα με υψηλές μαθησιακές επιδόσεις και ισχυρή θέληση, μπορούν να επιλέγουν από ευρύτερο πεδίο επαγγελμάτων που τους ταιριάζουν ακόμα και από εκείνα με αρνητικές προοπτικές. Αντίθετα, άτομα με χαμηλές επιδόσεις χωρίς σοβαρές ελπίδες βελτίωσής τους και αδύναμη θέληση, είναι προτιμότερο να στρέφονται σε σπουδές και επαγγέλματα που κατ’ αρχήν τους ταιριάζουν και κατά δεύτερο λόγο έχουν διαπιστωμένες καλές προοπτικές στην αγορά εργασίας.
Επισημαίνεται επίσης και πάλι, ότι σε όλα τα επαγγέλματα μάλλον υψηλής εκπαίδευσης, απαραίτητη είναι η γνώση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, της αγγλικής γλώσσας, καθώς και η διαρκής ανανέωση των γενικών και ειδικών γνώσεων και εμπειριών. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ολοκληρωμένος άνθρωπος και επιτυχημένος επαγγελματίας, είναι εκείνος που έχει πνευματικές ανησυχίες και ευαισθησίες, εμμένει σε αξίες και αρχές, αναζητά τη μόρφωση και τη γνώση, ασχολείται με την τέχνη και τη λογοτεχνία, συμμετέχει στα δρώμενα, αναπτύσσει κριτική και δημιουργική σκέψη, ενεργεί με εντιμότητα και δραστηριοποιείται θετικά για το δικό του αλλά και για το γενικότερο καλό.
Οι επτά βασικές αρχές ζωής κατά τον Μαχάτμα Γκάντι είναι ότι «δεν μπορείς να έχεις γνώση χωρίς χαρακτήρα, πλούτο χωρίς μόχθο, κέρδος χωρίς ήθος, επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, πολιτική χωρίς αρχές, απόλαυση χωρίς συναίσθημα, αγάπη χωρίς θυσία».
Τα βασικά κριτήρια για την επιλογή σπουδών και επαγγέλματος είναι:
-Αυτογνωσία, ενδιαφέροντα, κλίσεις, προτιμήσεις και γενικότερα σύνδεση της προσωπικότητας του υποψήφιου με σπουδές και επαγγέλματα.
-Ικανότητες, δεξιότητες, επιδόσεις, θέληση, αξίες, στόχοι, φιλοδοξίες.
-Οικογενειακή παράδοση, κουλτούρα, οικονομικές δυνατότητες, τόπος κατοικίας σε σχέση με την περιοχή όπου βρίσκονται τα επιλεγόμενα τμήματα σχολών.
-Προοπτικές στην αγορά εργασίας των επαγγελμάτων που συνδέονται με τις επιλεγόμενες σπουδές και ο χρυσός κανόνας.
Αυτογνωσία
Η κατάκτηση της αυτογνωσίας, το περίφημο «γνώθι σ' αυτόν», δεν είναι απλή υπόθεση. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν πολύπλοκη προσωπικότητας, με διαφορετικά ενδιαφέροντα, ταλέντα, προτιμήσεις, ικανότητες, δεξιότητες, στόχους και αξίες ζωής, θέληση, φιλοδοξίες κλπ. Γι’ αυτό και απαιτείται ο έγκαιρος και έγκυρος επαγγελματικός προσανατολισμός με τη συνδρομή ειδικών συμβούλων καριέρας και η λήψη ειδικών τεστ. Η αποκρυπτογράφηση της προσωπικότητας πρέπει να γίνεται με επιστημοσύνη, με σύνεση, περίσκεψη, και όχι επιπόλαια και βιαστικά. Γιατί τότε μόνο θα μπορέσουν οι νέοι να γίνουν αυτό που είναι και όχι αυτό που νομίζουν ότι είναι. Να επιλέξουν δηλαδή το επάγγελμα που πραγματικά τους ταιριάζει, τους ενδιαφέρει και στις απαιτήσεις του οποίου μπορούν να αντεπεξέλθουν και εφόσον συντρέχουν και ορισμένες άλλες προϋποθέσεις, να έχουν μια επιτυχημένη καριέρα και καλοτάξιδο δρόμο ζωής.
«Do your job your vacation», (κάνε το επάγγελμά σου, διακοπές αναψυχής), Μαρκ Τουαίην. «Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος αν δεν τα πάει καλά στη δουλειά του», Έμερσον.
Ικανότητες, δεξιότητες, επιδόσεις, αξίες, φιλοδοξίες, θέληση
Οι ικανότητες, οι δεξιότητες, οι επιδόσεις, οι αξίες, οι φιλοδοξίες και κυρίως η θέληση για την επίτευξη των στόχων ζωής, αποτελούν ένα δεύτερο βασικό κριτήριο επιλογής του είδους και κυρίως του επιπέδου των σπουδών όπου κατευθύνεται ένας νέος άνθρωπος. Γι’ αυτό πρέπει να ξέρει ποιος είναι και τι μπορεί να κάνει. Οι επιδόσεις στα επιμέρους μαθήματα, αλλά και στο γενικό σύνολο στο σχολείο, είναι ένα πρώτο κριτήριο για το είδος και κυρίως το επίπεδο σπουδών στο οποίο μπορεί να στοχεύσει. Οι μαθητικές επιδόσεις βέβαια δεν αποτελούν απόλυτο και μοναδικό, ούτε ασφαλές κριτήριο για το μέλλον. Είναι γνωστό ότι πολλοί επιτυχημένοι επιστήμονες δεν υπήρξαν λαμπροί μαθητές. Οι επιδόσεις μπορεί να βελτιωθούν ριζικά, εφόσον υπάρχει ισχυρή θέληση, στόχοι και ευγενής φιλοδοξία για επαγγελματική και κοινωνική ανέλιξη.
Το οικογενειακό περιβάλλον
Το οικογενειακό περιβάλλον, η οικογενειακή παράδοση και κουλτούρα, βαρύνουν επίσης κατά περίπτωση περισσότερο ή λιγότερο, στην πλάστιγγα των επιλογών επαγγέλματος. Όπως ειπώθηκε αναλυτικότερα και πιο πάνω, συχνά το επάγγελμα του πατέρα, της μητέρας, η οικογενειακή επιχείρηση, είναι μια αξιόμαχη και ενδιαφέρουσα προοπτική για το επαγγελματικό μέλλον των νέων. Όσο κι αν ακούγεται παρωχημένο ή καταγγέλλεται ως νεποτισμός, είναι γεγονός ότι σήμερα, σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά, είναι σε βάρος του ατομικού συμφέροντος των παιδιών να παραγνωρίζεται το προβάδισμα που τους παρέχεται από την οικογενειακή παράδοση, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει και εφησυχασμό.
Όμως είναι επίσης γεγονός, ότι αρκετοί γονείς επιχειρούν να επιβάλλουν στα παιδιά τους τις δικές τους επιθυμίες ή και να προβάλλουν τα δικά τους απωθημένα, όσον αφορά τις σπουδές και το επάγγελμα που αυτά θα ακολουθήσουν. Πολλοί νέοι ή νέες πιέζονται υπέρμετρα για να σπουδάσουν μια από τις επιστήμες που θεωρούνται ότι αποτελούν το εισιτήριο για κοινωνική και οικονομική άνοδο, όπως γιατρός, μηχανικός, δικηγόρος ή να ακολουθήσουν το οικογενειακό επάγγελμα. Αλλά, στη σημερινή εποχή, πολύ συχνά αυτού του τύπου η πίεση έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Οι νέοι δηλαδή λειτουργούν αρνητικά ή και ανατρεπτικά απέναντι στις παλαιότερες γενιές και ιδιαίτερα απέναντι σε γονείς με υπερπροστατευτική συμπεριφορά. Ενώ πολλές φορές οι γονείς μπορεί και να έχουν δίκιο όταν επιμένουν για την επιλογή μιας ορισμένης καριέρας για τα παιδιά τους, το δίκιο αυτό το χάνουν εξαιτίας του επίμονου και πατερναλιστικού τρόπου με τον οποίο θέλουν να την επιβάλουν.
Τέλος, για να είμαστε ρεαλιστές, δε θα πρέπει να παραγνωριστεί και ο ρόλος των οικονομικών δυνατοτήτων που έχει κάθε οικογένεια για τις σπουδές των παιδιών της. Για να αναφερθούμε σε ένα πρακτικό και μόνο ζήτημα, ο τόπος όπου είναι εγκαταστημένη μια σχολή, θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη για υποψήφιους των οποίων οι οικογένειες δεν έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες.
Έχει ειπωθεί ότι αν ο Μπαχ είχε γεννηθεί στο Κονγκό αντί στη Σαξονία, δε θα είχε συνθέσει ούτε μία σονάτα, αλλά πολύ πιθανό θα είχε διαπρέψει σε κάποιο είδος τοπικής μουσικής». Fernando Savater, Ισπανός καθηγητής της φιλοσοφίας, στο βιβλίο του: (1977 και 2004). Η αξία του εκπαιδεύειν. Editorial Ariel, S.A. και Ελληνικά Γράμματα.
Οι προοπτικές των επαγγελμάτων και ο χρυσός κανόνας
Σύμφωνα με τελευταίες έρευνες και πολλές σχετικές ενδείξεις, η πλειονότητα των νέων σήμερα επιλέγει τις σπουδές και το επάγγελμα ή τα επαγγέλματα που θα ακολουθήσει, με βασικό κριτήριο τις προοπτικές τους. Η αγωνία για να βρεθεί μια θέση στο χλωμό σημερινό ήλιο της αγοράς εργασίας, είναι πολύ ισχυρότερη από όσα μπορούν να ειπωθούν ενάντια στην αντίληψη αυτή. Όμως, όσο ισχυρό και αν είναι το ίδιο κριτήριο, σε καμία περίπτωση δε θα πρέπει να είναι το μόνο ή το κυρίαρχο στη μεγάλη απόφαση ζωής που συζητάμε εδώ. Αν ένα επάγγελμα δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα, τις προτιμήσεις, τις κλίσεις ενός νέου, δε θα πρέπει να επιλέγεται, όσο εξαιρετικές και αν είναι οι προοπτικές του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρώτιστης σημασίας είναι η αυτογνωσία και ο εναρμονισμός των ενδιαφερόντων, των κλίσεων, των προτιμήσεων, των ικανοτήτων με ένα επάγγελμα και κατά δεύτερο λόγο η συνεξέταση των προοπτικών του.
Ένας χρυσός κανόνας που θα πρέπει και πάλι να τονιστεί είναι ότι: άτομα με υψηλές μαθησιακές επιδόσεις και ισχυρή θέληση, μπορούν να επιλέγουν από ευρύτερο πεδίο επαγγελμάτων που τους ταιριάζουν ακόμα και από εκείνα με αρνητικές προοπτικές. Αντίθετα, άτομα με χαμηλές επιδόσεις χωρίς σοβαρές ελπίδες βελτίωσής τους και αδύναμη θέληση, είναι προτιμότερο να στρέφονται σε σπουδές και επαγγέλματα που κατ’ αρχήν τους ταιριάζουν και κατά δεύτερο λόγο έχουν διαπιστωμένες καλές προοπτικές στην αγορά εργασίας.
Επισημαίνεται επίσης και πάλι, ότι σε όλα τα επαγγέλματα μάλλον υψηλής εκπαίδευσης, απαραίτητη είναι η γνώση των ηλεκτρονικών υπολογιστών, της αγγλικής γλώσσας, καθώς και η διαρκής ανανέωση των γενικών και ειδικών γνώσεων και εμπειριών. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ολοκληρωμένος άνθρωπος και επιτυχημένος επαγγελματίας, είναι εκείνος που έχει πνευματικές ανησυχίες και ευαισθησίες, εμμένει σε αξίες και αρχές, αναζητά τη μόρφωση και τη γνώση, ασχολείται με την τέχνη και τη λογοτεχνία, συμμετέχει στα δρώμενα, αναπτύσσει κριτική και δημιουργική σκέψη, ενεργεί με εντιμότητα και δραστηριοποιείται θετικά για το δικό του αλλά και για το γενικότερο καλό.
Οι επτά βασικές αρχές ζωής κατά τον Μαχάτμα Γκάντι είναι ότι «δεν μπορείς να έχεις γνώση χωρίς χαρακτήρα, πλούτο χωρίς μόχθο, κέρδος χωρίς ήθος, επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, πολιτική χωρίς αρχές, απόλαυση χωρίς συναίσθημα, αγάπη χωρίς θυσία».
Πέντε Βασικές Αρχές για την Εύστοχη Επιλογή Σπουδών & Επαγγέλματος
Η επιλογή κατεύθυνσης αλλά και εν συνεχεία η επιλογή σπουδών και επακόλουθα επαγγέλματος, αποτελεί τη σημαντικότερη διαδικασία όχι μόνο των Πανελληνίων αλλά ολόκληρου του Λυκείου καθώς πρακτικά μέσω αυτής, ο μαθητής καλείται να συνδυάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πλήθος δεδομένων. Έχει αποδειχθεί στην πράξη πως είναι πολύ μικρό το ποσοστό των μαθητών και γονέων που υλοποιούν τη συγκεκριμένη διαδικασία έπειτα από προσεκτική αναζήτηση και κατάλληλη πληροφόρηση. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες βασικές αρχές που παρατίθενται ακολούθως κωδικοποιημένες, που θα πρέπει να εφαρμόσει ο κάθε ενδιαφερόμενος προκειμένου να «ξεκλειδώσει» τις επιλογές του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αναλυτικά:
1. Ξεκινάμε με βάση τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του μαθητή.
Απαραίτητη αφετηρία είναι τα «θέλω» του ενδιαφερόμενου και όχι τα «θέλω» του κοινωνικού περίγυρου. Ο μαθητής θα πρέπει να γνωρίζει ποιες είναι οι κλίσεις του και πως μπορεί να τις αξιοποιήσει δημιουργικά μέσω ενός επιστημονικού κλάδου.
2. Κάνουμε μια λεπτομερή έρευνα όλων των Τμημάτων.
Διερευνούμε με ιδιαίτερη προσοχή το πρόγραμμα σπουδών κάθε τμήματος, τα επαγγελματικά δικαιώματα, τα συνδεόμενα επαγγέλματα κ.λπ. Δεν εξετάζουμε μόνο τα τμήματα που γνωρίζουμε ή μας ενδιαφέρουν και αγνοούμε παντελώς τα υπόλοιπα, διότι μπορεί σε κάποιο από τα υπόλοιπα να ανακαλύψουμε ένα τμήμα που μας ταιριάζει, μας αρέσει και εν τέλει μας οδηγεί στο επαγγελματικό πεδίο που μας ενδιαφέρει. Επίσης, δεν μας απασχολούν τόσο άμεσα τα μεταπτυχιακά προγράμματα ως πρώτιστο κριτήριο επιλογής ενός τμήματος καθώς τα Μ.Π.Σ. διαρκώς διαφοροποιούνται.
3. Κατά την ιεράρχηση και τη στοχοθέτηση των επιλογών μας, λαμβάνουμε υπόψη κι άλλες σημαντικές παραμέτρους.
Στο σημείο ο κάθε ενδιαφερόμενος θέτει τις επιμέρους παραμέτρους όπως η πόλη φοίτησης, τα οικονομικά δεδομένα της οικογένειας, η αντιστοιχία ενός τμήματος εφόσον δικαιούται μετεγγραφής, η οικογενειακή παράδοση σε κάποιο επαγγελματικό κλάδο κ.ά.
4. Δεν παρασυρόμαστε από τα μόρια ενός τμήματος.
Η θέση που έχει κάθε σχολή δεν αντικατοπτρίζει πάντα και τις προοπτικές των αποφοίτων της. Υπάρχουν τμήματα που είναι χαμηλά βαθμολογικά και πρακτικά μας δίνουν ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με ομοειδή τμήματα που βρίσκονται σε υψηλότερες βαθμολογίες. Αντίστοιχα, τμήματα με υψηλές βαθμολογίες τα οποία είναι τρομερά κορεσμένα στην αγορά εργασίας. Συνηθισμένο λάθος που κάνουν πολλοί μαθητές είναι να δηλώνουν τμήματα κατά αύξουσα σειρά των μορίων τους γιατί θεωρούν πως έτσι δε θα «χαραμίσουν» τα μόρια τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μαθητές -συνήθως με καλές βαθμολογίες- ενώ στόχευαν αρχικά π.χ. στο Πολυτεχνείο να σπουδάζουν Φαρμακευτική!
5. Δεν υπάρχει καμία σχολή που να είναι «διαμάντι» για όλους τους υποψήφιους.
Το γεγονός ότι κατά περιόδους δημοσιεύονται σχετικές μελέτες και έρευνες για τμήματα και επαγγέλματα με θετικές προοπτικές είναι ένα επικουρικό στοιχείο για τις επιλογές μας και όχι πρώτιστο κριτήριο. Το ότι κάποιος κλάδος αναμένεται να γνωρίσει άνθηση δε σημαίνει πως εφόσον τον επιλέξουμε θα εξελιχθούμε και εμείς παράλληλα σε πετυχημένους επαγγελματίες με «σίγουρη» επαγγελματική αποκατάσταση.
5. Τμήματα με γενικό υπόβαθρο είναι ασφαλέστερες επιλογές από εξειδικευμένα τμήματα για πολλούς υποψηφίους.
Στην περίπτωση που κάποιος υποψήφιος δεν είναι σίγουρος για τις τελικές του επιλογές ή δεν μπορεί να αντιληφθεί την αποστολή και τις δυνατότητες ενός εξειδικευμένου προγράμματος σπουδών, είναι προτιμότερο να επιλέξει «κλασικά» τμήματα π.χ. βιολογίας, από κάποια άλλα που έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό προς ένα εξειδικευμένο πεδίο μιας επιστήμης.
5+1. Μη ξεχνάτε πως οι προπτυχιακές σπουδές είναι απλά το 1ο βήμα.
Το τμήμα που θα εισαχθείτε και ο κλάδος που θα επιλέξετε δε σημαίνει πως de facto θα σας οδηγήσει στο συγκεκριμένο εργασιακό ρόλο που έχετε κατά νου. Η επεξήγηση είναι διπλή. Η σταδιοδρομία μας δεν εξαρτάται από το πρώτο πτυχίο αποκλειστικά αλλά και από σειρά άλλων παραγόντων όπως η μεταπτυχιακή μας εξειδίκευση, οι δεξιότητες μας, το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, ο τόπος απασχόλησης κ.λπ. Παράλληλα, η αγορά εργασίας διαφοροποιείται ταχύτατα, και πολλές φορές ανεπαίσθητα, με συνέπεια κανείς να μην μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια τις απαιτήσεις και το job description που θα διαμορφωθεί για τις επιμέρους θέσεις κάθε κλάδου. Αυτός είναι και ο λόγος που η αρχική μας αυτή επιλογή θα πρέπει να συνθέτει κάποιες ελάχιστες προδιαγραφές που είναι οι κλίσεις μας, οι δυνατότητες του κλάδου αλλά και το σημαντικότερο: το ενεργό μας ενδιαφέρον και το πάθος για αυτόν τον κλάδο που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Αυτό είναι το ασφαλέστερο κριτήριο για την επιλογή μας που θα μας βοηθήσει να αντεπεξέλθουμε με επιτυχία στις οποιεσδήποτε απαιτήσεις της μελλοντικής αγοράς εργασίας.
Η επιλογή κατεύθυνσης αλλά και εν συνεχεία η επιλογή σπουδών και επακόλουθα επαγγέλματος, αποτελεί τη σημαντικότερη διαδικασία όχι μόνο των Πανελληνίων αλλά ολόκληρου του Λυκείου καθώς πρακτικά μέσω αυτής, ο μαθητής καλείται να συνδυάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πλήθος δεδομένων. Έχει αποδειχθεί στην πράξη πως είναι πολύ μικρό το ποσοστό των μαθητών και γονέων που υλοποιούν τη συγκεκριμένη διαδικασία έπειτα από προσεκτική αναζήτηση και κατάλληλη πληροφόρηση. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες βασικές αρχές που παρατίθενται ακολούθως κωδικοποιημένες, που θα πρέπει να εφαρμόσει ο κάθε ενδιαφερόμενος προκειμένου να «ξεκλειδώσει» τις επιλογές του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αναλυτικά:
1. Ξεκινάμε με βάση τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του μαθητή.
Απαραίτητη αφετηρία είναι τα «θέλω» του ενδιαφερόμενου και όχι τα «θέλω» του κοινωνικού περίγυρου. Ο μαθητής θα πρέπει να γνωρίζει ποιες είναι οι κλίσεις του και πως μπορεί να τις αξιοποιήσει δημιουργικά μέσω ενός επιστημονικού κλάδου.
2. Κάνουμε μια λεπτομερή έρευνα όλων των Τμημάτων.
Διερευνούμε με ιδιαίτερη προσοχή το πρόγραμμα σπουδών κάθε τμήματος, τα επαγγελματικά δικαιώματα, τα συνδεόμενα επαγγέλματα κ.λπ. Δεν εξετάζουμε μόνο τα τμήματα που γνωρίζουμε ή μας ενδιαφέρουν και αγνοούμε παντελώς τα υπόλοιπα, διότι μπορεί σε κάποιο από τα υπόλοιπα να ανακαλύψουμε ένα τμήμα που μας ταιριάζει, μας αρέσει και εν τέλει μας οδηγεί στο επαγγελματικό πεδίο που μας ενδιαφέρει. Επίσης, δεν μας απασχολούν τόσο άμεσα τα μεταπτυχιακά προγράμματα ως πρώτιστο κριτήριο επιλογής ενός τμήματος καθώς τα Μ.Π.Σ. διαρκώς διαφοροποιούνται.
3. Κατά την ιεράρχηση και τη στοχοθέτηση των επιλογών μας, λαμβάνουμε υπόψη κι άλλες σημαντικές παραμέτρους.
Στο σημείο ο κάθε ενδιαφερόμενος θέτει τις επιμέρους παραμέτρους όπως η πόλη φοίτησης, τα οικονομικά δεδομένα της οικογένειας, η αντιστοιχία ενός τμήματος εφόσον δικαιούται μετεγγραφής, η οικογενειακή παράδοση σε κάποιο επαγγελματικό κλάδο κ.ά.
4. Δεν παρασυρόμαστε από τα μόρια ενός τμήματος.
Η θέση που έχει κάθε σχολή δεν αντικατοπτρίζει πάντα και τις προοπτικές των αποφοίτων της. Υπάρχουν τμήματα που είναι χαμηλά βαθμολογικά και πρακτικά μας δίνουν ίδια επαγγελματικά δικαιώματα με ομοειδή τμήματα που βρίσκονται σε υψηλότερες βαθμολογίες. Αντίστοιχα, τμήματα με υψηλές βαθμολογίες τα οποία είναι τρομερά κορεσμένα στην αγορά εργασίας. Συνηθισμένο λάθος που κάνουν πολλοί μαθητές είναι να δηλώνουν τμήματα κατά αύξουσα σειρά των μορίων τους γιατί θεωρούν πως έτσι δε θα «χαραμίσουν» τα μόρια τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μαθητές -συνήθως με καλές βαθμολογίες- ενώ στόχευαν αρχικά π.χ. στο Πολυτεχνείο να σπουδάζουν Φαρμακευτική!
5. Δεν υπάρχει καμία σχολή που να είναι «διαμάντι» για όλους τους υποψήφιους.
Το γεγονός ότι κατά περιόδους δημοσιεύονται σχετικές μελέτες και έρευνες για τμήματα και επαγγέλματα με θετικές προοπτικές είναι ένα επικουρικό στοιχείο για τις επιλογές μας και όχι πρώτιστο κριτήριο. Το ότι κάποιος κλάδος αναμένεται να γνωρίσει άνθηση δε σημαίνει πως εφόσον τον επιλέξουμε θα εξελιχθούμε και εμείς παράλληλα σε πετυχημένους επαγγελματίες με «σίγουρη» επαγγελματική αποκατάσταση.
5. Τμήματα με γενικό υπόβαθρο είναι ασφαλέστερες επιλογές από εξειδικευμένα τμήματα για πολλούς υποψηφίους.
Στην περίπτωση που κάποιος υποψήφιος δεν είναι σίγουρος για τις τελικές του επιλογές ή δεν μπορεί να αντιληφθεί την αποστολή και τις δυνατότητες ενός εξειδικευμένου προγράμματος σπουδών, είναι προτιμότερο να επιλέξει «κλασικά» τμήματα π.χ. βιολογίας, από κάποια άλλα που έχουν συγκεκριμένο προσανατολισμό προς ένα εξειδικευμένο πεδίο μιας επιστήμης.
5+1. Μη ξεχνάτε πως οι προπτυχιακές σπουδές είναι απλά το 1ο βήμα.
Το τμήμα που θα εισαχθείτε και ο κλάδος που θα επιλέξετε δε σημαίνει πως de facto θα σας οδηγήσει στο συγκεκριμένο εργασιακό ρόλο που έχετε κατά νου. Η επεξήγηση είναι διπλή. Η σταδιοδρομία μας δεν εξαρτάται από το πρώτο πτυχίο αποκλειστικά αλλά και από σειρά άλλων παραγόντων όπως η μεταπτυχιακή μας εξειδίκευση, οι δεξιότητες μας, το κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον, ο τόπος απασχόλησης κ.λπ. Παράλληλα, η αγορά εργασίας διαφοροποιείται ταχύτατα, και πολλές φορές ανεπαίσθητα, με συνέπεια κανείς να μην μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια τις απαιτήσεις και το job description που θα διαμορφωθεί για τις επιμέρους θέσεις κάθε κλάδου. Αυτός είναι και ο λόγος που η αρχική μας αυτή επιλογή θα πρέπει να συνθέτει κάποιες ελάχιστες προδιαγραφές που είναι οι κλίσεις μας, οι δυνατότητες του κλάδου αλλά και το σημαντικότερο: το ενεργό μας ενδιαφέρον και το πάθος για αυτόν τον κλάδο που θέλουμε να ακολουθήσουμε. Αυτό είναι το ασφαλέστερο κριτήριο για την επιλογή μας που θα μας βοηθήσει να αντεπεξέλθουμε με επιτυχία στις οποιεσδήποτε απαιτήσεις της μελλοντικής αγοράς εργασίας.